Boşanma ve sebepleri!

Medeni Kanuna göre boşanma davası iki şekilde açılabilir:

1. Anlaşmalı boşanma davası,

2. Çekişmeli boşanma davası. (maddi, manevi tazminat istemli)

Anlaşmalı boşanma davası, her iki tarafın boşanmanın tüm neticeleri hakkında anlaşmaya vararak evlilik birliğini sona erdirmesidir. Anlaşmalı boşanma, bir yıldan fazla evli olmak kaydıyla, her iki eşin birlikte mahkemeye başvurarak boşanmayı istemesi gerekmektedir.

Türk Medeni Kanunumuzun 166. maddesinde düzenlenen bu dava direkt açılabileceği gibi çekişmeli açılmış boşanma davası devam ederken de anlaşmaya varılması durumunda anlaşmalı boşanma davasına döndürülebilir.

Çekişmeli boşanma davası ise, anlaşmalı boşanma davası dışında kalan, tarafların ihtilaf halinde oldukları boşanma hususunda veya boşanmanın tazminat, nafaka, velayet gibi sonuçları hakkında anlaşamamaları halinde çekişmeli boşanma ile boşanmaları mümkün olacaktır. 

Çekişmeli Boşanma davalarının sebepleri genel ve özel sebepler olarak ikiye ayrılır. 

• Genel boşanma sebepleri: Evlilik birliğinin sarsılması, geçimsizlik, mizaç uyuşmazlığı nedeniyle tartışma, hakaret, şiddet, güven sarsıcı davranışlar ve ortak hayatın yeniden kurulamamasıdır.

• Özel boşanma sebepleri: Kanunda sınırlı sayıda sayılmış olan özel boşanma sebeplerine dayalı boşanma davaları da şunlardır:

1. Zina (aldatma) nedeniyle boşanma davası (TMK m. 161) ,
2. Hayata Kast, Pek Kötü veya Onur Kırıcı Davranış nedenleri ile boşanma davası (TMK m. 162),
3. Suç İşleme ve Haysiyetsiz Hayat Sürme sebepleri ile boşanma davası (TMK m. 163),
4. Terk Sebebiyle boşanma davası (TMK m. 164),
5. Akıl Hastalığı sebebiyle boşanma davası (TMK m. 165).

Özel boşanma sebepleri ile genel boşanma sebepleri farklı hukuki sonuçlar doğurmaktadır. Taraflar arasında özel boşanma sebeplerinden biri mevcutsa, davacı, karşı tarafın kusurlu olup olmadığını ispatlamak zorunda değildir, sadece özel bir boşanma sebebinin varlığını ispatlaması yeterlidir. Fakat taraflar arasında genel boşanma sebeplerinden biri varsa, bu hususta boşanma kararı verilebilmesi için hem davacı hem de davalı birbirinin kusurunu ispatlamak zorundadır.